A day in the sea, far away from home a little island is in the horizon.

Land to discover. Place with a small number of habitants but who is waiting for new visitors every day.

Breathe the clean air in the beach, see the blue sky over you head, walk slowly to the lighthouse, and there, take a book in the library and enjoy the moment of calm near the sea.

A beautiful sunset when the day is over is the best gift for the traveler, Alba Island is now in you for ever.

_____________________________________________

A procura dun lugar refuxio onde soñar, desconectar… albiscamos unha illa branca e refulxente como a aurora. É a nosa Illa Alba, hai outras illas, algunha do mesmo nome, todas elas custodian segredos e artellan historias.

Lugar encantado que agarda despois de longa travesía. Percorremos ducias de millas imaxinarias antes de chegar, as rachas de forte vento fixéronnos varar na praia. As ondas seguían chegando a area, moldeando os nosos corpos para fundilos e convertelos nun elemento máis.

Bancos de néboa cubrían a superficie. O faro presidía dende o cumio a escea proxectando a súa brilante luz. A súa presenza espertou en nós a curiosidade e a necesidade de calor. Camiñamos cara a construción milenaria que guiaba os nosos pasos para ofrecernos o que imos compartir.

Aquí facemos mención de algúns dos libros que alí foron deixando os seus habitantes, de variada procedencia. Tamén o escrito polas persoas que moraron ou pasaron pola illa para logo seguir outro rumbo. Se chega algunha botella ou pomba con mensaxe nós arquivámolo na biblioteca da Illa dos Sentimentos, Alba.

Translate

mércores, 18 de marzo de 2020

42. The mont in which every day was Sunday


The month in which every day was like a Sunday.

It was a period of time in which we saved hugs and kisses, like summer´s clothes are saved, while we wait for the end of Winter.
We stopped our work but we did not give up.
We forgot a lot of problems which were important only a minute ago.
We surrounded ourselves with four walls but we also Knew to be close other people, perhaps more than a long time before.
We felt that community is the foundation of our strength.
We remembered that we are concerned by other people well-being
We gave a rest to the planet, and it gifted us its best spring.
We discovered our neighbour fighting arm in arm with us, and we knew how express our gratitude for its sacrifice.
We realised that our ways were interrupted, but only for a short period of time.
We changed our routine because we Knew that it was the right decision.
We cultivated secretly the hope and it bore fruit.
The month in which every day was like a Sunday finally ended and it showed us how many beautiful things humanity can reach if we want to.



El mes en que todos los días eran como domingo.

El mes en que todos los días eran como domingo, fue un mes extraño.
Fue un tiempo en el que guardamos los abrazos y los besos, como se guarda la ropa de verano, esperando que pase el crudo invierno.
Cesamos en nuestros quehaceres, pero no bajamos los brazos.
Olvidamos muchos problemas que un minuto antes nos agobiaban.
Pusimos a nuestro alrededor cuatro paredes, pero supimos estar cerca de los demás, quizás más que en mucho tiempo.
Sentimos que la comunidad cimienta nuestra fortaleza.
Recordamos que si nos importa lo que le ocurre a quien nos rodea.
Dimos descanso al planeta, y él nos regaló su mejor primavera.
Descubrimos al prójimo luchando a nuestro lado, y supimos agradecer su sacrificio.
Sentimos que nuestros caminos se interrumpían, pero solo por un tiempo.
Cambiamos nuestra rutina, sabiendo que era lo adecuado.
Cultivamos secretamente la esperanza y esta dio al fin sus frutos.
El mes en que todos los días eran como domingo al fin pasó, y nos mostró cuantas cosas hermosas consigue el ser humano cuando realmente se lo propone.





Ningún comentario:

Publicar un comentario