A day in the sea, far away from home a little island is in the horizon.

Land to discover. Place with a small number of habitants but who is waiting for new visitors every day.

Breathe the clean air in the beach, see the blue sky over you head, walk slowly to the lighthouse, and there, take a book in the library and enjoy the moment of calm near the sea.

A beautiful sunset when the day is over is the best gift for the traveler, Alba Island is now in you for ever.

_____________________________________________

A procura dun lugar refuxio onde soñar, desconectar… albiscamos unha illa branca e refulxente como a aurora. É a nosa Illa Alba, hai outras illas, algunha do mesmo nome, todas elas custodian segredos e artellan historias.

Lugar encantado que agarda despois de longa travesía. Percorremos ducias de millas imaxinarias antes de chegar, as rachas de forte vento fixéronnos varar na praia. As ondas seguían chegando a area, moldeando os nosos corpos para fundilos e convertelos nun elemento máis.

Bancos de néboa cubrían a superficie. O faro presidía dende o cumio a escea proxectando a súa brilante luz. A súa presenza espertou en nós a curiosidade e a necesidade de calor. Camiñamos cara a construción milenaria que guiaba os nosos pasos para ofrecernos o que imos compartir.

Aquí facemos mención de algúns dos libros que alí foron deixando os seus habitantes, de variada procedencia. Tamén o escrito polas persoas que moraron ou pasaron pola illa para logo seguir outro rumbo. Se chega algunha botella ou pomba con mensaxe nós arquivámolo na biblioteca da Illa dos Sentimentos, Alba.

Translate

mércores, 29 de xullo de 2015

33.Lost architectures/ Arquitecturas perdidas I. Vilanova de Arousa


Progress, in this effort for advance and get new solutions for human needs, sometimes it causes that we want forget the times where we come from, because our past is embarrasing for us, and we want erase  footsteps from our begining. We don´t think about our lives like a whole, the result of lived times and the promise of others futures that will be. In this first entry I want to show some examples of these  lost traditional architectures which have disappeared in a lot of places, through others survivors, in this case in Vilanova de Arousa.
O progreso, nese afán por avanzar e ofrecer novas solucións ás necesidades humanas, as veces ocasiona que queramos esquecer de onde vimos, porque nos avergoña o noso pasado, e queremos borrar as pegadas cara as nosas orixes, sin pensar que somos un todo, o resultado dos tempos vividos e a promesa dos que están por vir. Nesta primeira entrada gustaríame mostrar algúns exemplos de esas arquitecturas tradicionais perdidas en moitos lugares, a través doutras de momento sobrevivintes, neste caso en Vilanova de Arousa.